ΝΟΣΟΣ ALZHEIMER: Η ΠΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΥΡΩΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΤΕΙ ΣΕ ΑΞΟΝΙΚΟ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΥΡΟΙΝΙΔΙΩΝ;
New England Journal of Medicine, Vol. 313, σελίδες 388-389, 1985
ΝΟΣΟΣ ALZHEIMER: Η ΠΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΥΡΩΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΤΕΙ ΣΕ ΑΞΟΝΙΚΟ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΥΡΟΙΝΙΔΙΩΝ;
Προς τον συντάκτη: Ο Gajdusek υποθέτει ότι η διαταραχή των νευροινιδίων είναι η βάση για αρκετές ασθένειες άνοιας (τεύχος 14 Μαρτίου). 1 Για να εξηγήσει γιατί επηρεάζονται ορισμένοι νευρώνες στον εγκέφαλο και όχι άλλοι, προτείνει ότι τα κύτταρα με μεγάλα αξονικά δέντρα, λόγω των μεγάλων απαιτήσεών τους για αξονική μεταφορά, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε αξονική βλάβη. Η υπόθεση του Gajduseks είναι ελκυστική αλλά αποτυγχάνει να εξηγήσει την παρατήρηση ότι οι μεγάλοι νευρώνες του ωτός επηρεάζονται ελάχιστα στη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Προτείνουμε ότι η πλαστικότητα των κυττάρων καθώς και το μέγεθος του αξονικού δέντρου μπορεί να επιβάλλουν απαιτήσεις στη μεταφορά των νευραξόνων. Η πλαστικότητα των νευρικών κυττάρων έχει συσχετιστεί με μια ποικιλία τροφικών παραγόντων,2 μερικά από τα οποία περιλαμβάνουν αξονική μεταφορά. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι η βλάστηση που παρατηρείται στα άκρα της νορεπινεφρίνης του διαφράγματος,3 πιθανώς συνοδεύεται από μια αρκετά μεγάλη εισροή νέων νευροινιδίων.
Οι νευρώνες που παρουσιάζουν υψηλό βαθμό πλαστικότητας πιθανότατα αποτελούν το υπόστρωμα του μνήμη και μάθηση? και οι δύο έχουν εξασθενήσει στη νόσο του Αλτσχάιμερ. Οι οδοί της νορεπινεφρίνης έχουν συσχετιστεί με τη μάθηση που σχετίζεται με την ανταμοιβή,4 και τα κύτταρα της νορεπινεφρίνης του τόπου του ceruleus καταστρέφονται σε ορισμένες περιπτώσεις Νόσος Alzheimer.5 Ο εκφυλισμός του Alzheimer βλάπτει επίσης τον τόπο προέλευσης των κυττάρων σεροτονίνης στη ράφα του μεσεγκεφάλου,6 και η σεροτονίνη έχει προταθεί ως ο μεσολαβητής της κλασικής προετοιμασίας.7 Οι οδοί της ακετυλοχολίνης που προβάλλουν από τον βασικό πυρήνα του Meynert στον φλοιό μπορεί να έχουν τον ρόλο του κλειδιού κλειδώματος σε πολύπλοκη μνήμη αποθήκευση και ανάκτηση, 8.9 και όπως είναι γνωστό, η νόσος του Alzheimer σχετίζεται με απώλεια αυτών των κυτταρικών σωμάτων καθώς και των ενζύμων τους. 10 και τα δύο παίζουν σημαντικό ρόλο στη μνήμη.11 Επιπλέον, ο νευροϊνιδιακός εκφυλισμός εμφανίζεται επιλεκτικά σε νευρώνες με άξονες που συνδέουν τον ιππόκαμπο με τον ενδορινικό φλοιό.12 Δεδομένου ότι οι νευρώνες από καθεμία από αυτές τις ομάδες σχηματίζουν συνδέσεις που σχετίζονται με την κωδικοποίηση πληροφοριών,13 υψηλό βαθμό πλαστικότητας, η φθορά τους υποστηρίζει το συμπέρασμα ότι τα κύτταρα που παρουσιάζουν σημαντική πλαστικότητα είναι επιρρεπή σε νευροϊνιδιακή διαταραχή.
Η διαταραχή του μηχανισμού αργής αξονικής μεταφοράς σε νευρώνες με υψηλό βαθμό πλαστικότητας μπορεί να οδηγήσει σε διάχυτη δυσλειτουργία της μνήμης, το βασικό σύμπτωμα του άνοια ανεξάρτητα από την αιτία. Αυτή η δυσλειτουργία του νευραξονικού νήματος μπορεί να παρέχει μια μικροπαθολογική βάση για την προηγουμένως υποτιθέμενη σχέση μεταξύ μιας μικροσωληναριακής διάθεσης και τύπου Alzheimer άνοια 15,16 και συνδυάζουν μια υποκατηγορία ασθενειών άνοιας.
J. Wesson Ashford, MD, Ph.D.
Lissy Jarvik, MD, Ph.D.
Νευροψυχιατρικό Ινστιτούτο UCLA
Λος Άντζελες, CA 90024