حقایق شگفت انگیز در مورد حافظه

حافظه انسان چیز جذابی است. قرن هاست که انسان ها از توانایی یکدیگر در به خاطر آوردن اطلاعات در هراس بوده اند. اکنون تصور کردن آن دشوار است، اما در روزهایی که دسترسی افراد عادی به اطلاعات تاریخی محدود بود، تاریخ ها به صورت شفاهی منتقل می شد. در چنین جامعه‌ای اولیه، به راحتی می‌توان ارزش نشان دادن توانایی‌های استثنایی یادآوری حافظه را درک کرد.

اکنون می‌توانیم به همین راحتی خاطرات خود را به تلفن‌های هوشمند، تایمرها و سایر هشدارها برون‌سپاری کنیم تا مطمئن شویم هر اطلاعات یا یادآوری لازم را در صورت نیاز در اختیار داریم. و با این حال، ما هنوز شیفتگی خود را نسبت به حافظه انسان، با شاهکارهایی که می تواند انجام دهد، و اینکه چگونه به عنوان یک نعمت و هم به عنوان یک نفرین در زندگی روزمره ما عمل می کند، حفظ می کنیم.

هیچ محدودیت موثری برای مقدار اطلاعاتی که می توانید به خاطر بسپارید وجود ندارد

ما همیشه چیزها را فراموش می کنیم، و گاهی اوقات ممکن است دوست داشته باشیم فکر کنیم که این به این دلیل است که چیزهای جدیدی یاد می گیریم، که باعث بیرون راندن اطلاعات قدیمی و غیر ضروری می شود. به هر حال، این چنین نیست. ما اغلب مغزمان را شبیه کامپیوترها می‌دانیم و حافظه‌مان را مانند یک هارد دیسک می‌دانیم، ناحیه‌ای از مغز که به ذخیره‌سازی چیزهایی که در نهایت می‌توانند «پر» شوند، می‌اندیشیم.

آخرین تحقیقات نشان می دهد که در حالی که این، در یک مفهوم نسبتاً خام، ارزیابی دقیقی از حافظه است، محدودیتی که بر روی مغز ما از نظر اطلاعاتی که می تواند ذخیره کند، بسیار زیاد است. پل ربر استاد روانشناسی در دانشگاه نورث وسترن است و فکر می کند که پاسخ این سوال را دارد. پروفسور ریبر این محدودیت را تعیین می کند 2.5 پتابایت داده، این معادل حدود 300 سال "ویدئو" است.

اعداد درگیر

پروفسور ریبر محاسبات خود را بر اساس موارد زیر استوار می کند. اول از همه، مغز انسان از حدود یک میلیون نورون تشکیل شده است. نورون چیست؟ نورون یک سلول عصبی است که وظیفه ارسال سیگنال به اطراف مغز را بر عهده دارد. آنها به ما کمک می کنند تا دنیای فیزیکی را از حواس بیرونی خود تفسیر کنیم.

هر یک از نورون های مغز ما تقریباً 1,000 اتصال به نورون های دیگر ایجاد می کند. با حدود یک میلیارد نورون در مغز انسان، این معادل بیش از یک تریلیون اتصال است. هر نورون در یادآوری چندین خاطره به طور همزمان نقش دارد و این به طور تصاعدی ظرفیت مغز را برای ذخیره خاطرات افزایش می دهد. این 2.5 پتابایت داده، 2 و نیم میلیون گیگابایت را نشان می دهد، اما با این همه فضای ذخیره سازی، چرا اینقدر فراموش می کنیم؟

ما فقط یاد گرفتیم که چگونه از دست دادن حافظه را درمان کنیم

از دست دادن حافظه نشانه تعدادی از بیماری های عصبی مانند آلزایمر است. همچنین ممکن است به دنبال سکته مغزی یا آسیب سر رخ دهد. ما اخیراً شروع به درک این بیماری ها کرده ایم و آنها بینش زیادی در مورد نحوه عملکرد حافظه به ما ارائه کرده اند. مدت زمان زیادی طول کشیده است تا انگ اطراف بسیاری از این بیماری‌های عصبی کاهش یابد، اما اکنون توسط گروه‌های مراقبت از بیمار و مشاوره مانند شرکای پزشکی بینش. با حمایت و آگاهی بیشتر، تحقیقات بیشتری انجام شده و درمان های بهتری ابداع شده است.
حافظه انسان پدیده ای واقعاً جذاب و پیچیده است. شباهت مغز ما به رایانه تصویری مفید برای در نظر گرفتن عملکردهای مغز است.