انواع مختلف حافظه
سه نوع حافظه اصلی وجود دارد: کوتاه مدت، بلند مدت و حسی. هر نوع حافظه هدف متفاوتی را دنبال می کند و به دلایل مختلفی مهم است. اجازه دهید هر نوع حافظه را با جزئیات بررسی کنیم و نحوه عملکرد آنها را توضیح دهیم. ما همچنین در مورد اهمیت هر نوع حافظه صحبت خواهیم کرد و مثال هایی برای توضیح نحوه استفاده از آنها ارائه خواهیم داد.
انواع مختلف حافظه چیست؟
راز انسان حافظه هنوز در حال مطالعه است، و هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ما نمی دانیم. با این حال، چیزهایی در مورد نحوه عملکرد حافظه کشف شده است.
یک نکته مهم برای درک در مورد حافظه انسان این است که فقط یک موجودیت واحد نیست. حافظه در واقع از بخش های مختلفی تشکیل شده است، هر کدام عملکرد منحصر به فرد خود را دارند. این قسمت ها شامل هیپوکامپ، مخچه و قشر مغز است.
محققان از خاطرات انسان آگاه هستند و فرآیندهای آن، اما هنوز از نحوه ذخیره و فراخوانی داده های حافظه در مغز بی اطلاع هستند. در این مقاله به بررسی اشکال مختلف درک و استراتژی‌هایی برای فرضیه‌سازی چگونگی نقشه‌برداری می‌پردازیم سیستم مغز برای حافظه. اکثر مردم وجود چند نوع حافظه را باور دارند در حالی که برخی حدس می زنند که حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت آن است.
بیایید لحظه ای را به کشف انبوهی از آن اختصاص دهیم سیستم های حافظه شناسایی شده تا سال 2022: حافظه حسی، حافظه عکاسی، حافظه شنیداری، حافظه رویه ای، حافظه نمادین، حافظه پژواک، حافظه اولیه و ثانویه، حافظه اپیزودیک، حافظه فضایی دیداری، حافظه پژواک، حافظه خودآگاه، حافظه ناخودآگاه، حافظه معنایی، حافظه لمسی، حافظه کوتاه مدت، حافظه تداعی، حافظه موقت، حافظه بیانی، حافظه یادآوری، حافظه دیداری، حافظه بلند مدت، حافظه ایدتیک، حافظه بویایی، شرطی سازی کلاسیک پاولویی، چاپ کنراد لورنتس، شرطی سازی عامل (ماشین های اسلات BF Skinner)، مزه گریزی (گارسیا).
اکتشافات متناقضی در سراسر حوزه وجود دارد تحقیق حافظه در مورد ساختار و سازماندهی این دسته های حافظه، بنابراین من آنها را در اینجا به صورت نیمه ساختاریافته فهرست می کنم. درگیری‌های درونی کنونی در تحقیقات پیچیدگی‌های گسترده را نشان می‌دهد مغز انسان، یکی از هیجان انگیزترین مرزهای کشف نشده ما.
مراحل حافظه: حافظه کوتاه مدت و بلند مدت
روش دیگر درک حافظه با درک خاطره زمانی است که یادآوری می شود. این رویکرد نشان می دهد که در حافظه حسی اطلاعات از حافظه کوتاه مدت شروع می شود و به حافظه بلند مدت ختم می شود.
آیا فقط یک دوره کوتاه است که حافظه از ذخیره سازی کوتاه مدت به ذخیره سازی طولانی مدت می رسد؟ یادآوری حافظه واقعاً شگفت‌انگیز است وقتی سیستم‌هایی را که آن را کنترل می‌کنند در میان شلیک میلیاردها نورون در مغز ما جستجو کنید..
اما همه اطلاعات از طریق پردازش اطلاعات و فرآیند روانی به مرحله نهایی نمی رسند، بقیه به عنوان خاطرات موقت محو می شوند. نحوه پردازش داده ها توسط نحوه دسترسی به اطلاعات در حافظه کوتاه مدت.
حافظه اولیه که به آن حافظه کوتاه مدت نیز می گویند، حافظه ای است که برای ذخیره اطلاعات برای مدت کوتاهی از آن استفاده می کنیم. این اطلاعات می تواند هر چیزی از شماره تلفن گرفته تا جزئیات یک مکالمه باشد. اکثریت قریب به اتفاق اطلاعات در حافظه اولیه در عرض چند دقیقه یا چند ساعت از بین می رود، اگرچه برخی از اطلاعات را می توان تا یک روز حفظ کرد.
حافظه ثانویه که به آن حافظه بلندمدت نیز می گویند، حافظه ای است که برای ذخیره سازی اطلاعات برای مدت طولانی از آن استفاده می کنیم. این اطلاعات می تواند هر چیزی از نام اولین حیوان خانگی ما تا تاریخ تولد ما باشد. اکثریت قریب به اتفاق اطلاعات در حافظه ثانویه به طور دائم حفظ می شود.
حافظه سوم یک نوع پیشنهادی از حافظه است که تصور می شود حتی از حافظه ثانویه ماندگارتر باشد. پیشنهاد شده است که حافظه ثالث ممکن است مسئول برخی از انواع دانش مانند دانش یا دانش معنایی باشد. با این حال، در حال حاضر هیچ مدرک علمی برای حمایت از حافظه سوم وجود ندارد.
ایده حافظه ثالث جذاب است، یک نوع پیشنهادی از حافظه که تصور می شود حتی از حافظه ثانویه ماندگارتر باشد. با این حال، برخی از محققان بر این باورند که حافظه ثالث ممکن است مسئول برخی از انواع دانش، مانند دانش در مورد مفاهیم معنایی باشد.
دانش معنایی به درک ما از معنا و کاربرد کلمات اشاره دارد و تصور می شود که در مغز در مکانی جدا از خاطرات اپیزودیک.
انواع حافظه: درباره انواع مختلف حافظه بیشتر بدانید
خاطرات می توانند بسیار متفاوت باشند. بسیاری از چیزها وجود دارد که دانشمندان حتی در مورد شناخت انسان نمی دانند. بیایید هر نوع سیستم حافظه انسان را بررسی کنیم و سعی کنیم درک بهتری از نحوه عملکرد ما داشته باشیم عملکرد مغزها.
حافظه کوتاه مدت
بیشتر اطلاعاتی که وارد حافظه حسی مغز می شوند فراموش می شوند، اما اطلاعاتی که ما روی آنها تمرکز می کنیم، با هدف حافظه ممکن است به حافظه کوتاه مدت منتقل شوند. هزاران تبلیغ، افراد و رویدادهایی را که هر روز در معرض آنها قرار می‌دهید در نظر بگیرید، اطلاعات بسیار زیادی است که نمی‌توان آنها را حفظ کرد. حافظه کوتاه مدت - STM یا Short Memory - حافظه ای که داده های کوچک را می توان برای چند ثانیه یا کمتر در آن نگه داشت.
حافظه کوتاه مدت اطلاعات را به طور دائم ذخیره نمی کند و تنها پس از آن می توان پردازش کرد و به فرآیندهایی که برای درک، اصلاح، تفسیر و ذخیره اطلاعات در حافظه (SM) استفاده می شود، حافظه کاری نامیده می شود.
حافظه کوتاه مدت و حافظه فعال
کوتاه مدت و کاری حافظه از بسیاری جهات قابل تعویض است و هر دو فقط به ذخیره داده ها برای دوره های کوتاه اشاره دارند. با این حال، کار کردن حافظه در ماهیت خود از حافظه کوتاه مدت متمایز است زیرا حافظه فعال عمدتاً به ذخیره موقت اطلاعاتی نیاز دارد که ذهنی بوده است. اصلاح شده.
در حافظه های کوتاه مدت از یک نام یا آمار شناسایی برای پردازش آگاهانه تعداد معینی از اطلاعات یا اطلاعات دیگر و حفظ آن استفاده می شود. سپس فایل به عنوان حافظه بلند مدت ذخیره می شود یا به سادگی می توان آن را پاک کرد.
حافظه اپیزودیک
خاطرات یک فرد از یک حادثه ("اپیزود" که شخص تجربه کرده است) در طول زندگی خود خاطرات اپیزودیک است. توجه به جزئیات از نحوه غذا خوردن گرفته تا احساساتی که در حین صحبت در مورد یک رابطه صمیمی احساس می کنید، جلب می کند.
خاطراتی که از خاطرات اپیزودیک می آیند ممکن است اخیراً، دهه ها باشد. مفهوم مشابه دیگر حافظه اتوبیوگرافیک است که حافظه ای از اطلاعات موجود در تاریخچه زندگی افراد است.
حافظه کوتاه مدت دارای 3 جنبه کلیدی است:
- امکان ذخیره داده ها برای مدت زمان کوتاه.
- توانایی پردازش اطلاعاتی که در حافظه کوتاه مدت قابل دسترسی است.
- توانایی تغییر ذهنی اطلاعات قبل از ذخیره آن در حافظه کاری.
برخی از محققان استدلال می کنند که دو نوع حافظه کوتاه مدت وجود دارد: الف. نوع اول حافظه کوتاه مدت اولیه یا فعال نامیده می شود که به داده هایی اشاره دارد که ما آگاهانه در هر لحظه به آن توجه و پردازش می کنیم.
این نوع از حافظه کوتاه مدت دارای ظرفیت محدود (معمولاً حدود هفت مورد) و مدت زمان کوتاه (چند ثانیه). ب نوع دوم، حافظه کوتاه مدت ثانویه یا غیرفعال نامیده می شود، که به داده هایی اشاره دارد که ما آگاهانه به آنها توجه نمی کنیم، اما هنوز می توان آنها را از ذخیره حافظه خود بازیابی کرد. این نوع حافظه کوتاه مدت ظرفیت بیشتری نسبت به حافظه کوتاه مدت اولیه دارد اما مدت زمان کمتری (چند ثانیه تا یک دقیقه) دارد.
پرایمینگ اثر حافظه ضمنی است که در آن قرار گرفتن در معرض یک محرک بر پاسخ به محرک بعدی تأثیر می گذارد. به عبارت دیگر، پرایمینگ راهی برای فعال کردن معین است خاطرات بدون تلاش آگاهانه برای انجام این کار.
دو نوع پرایمینگ وجود دارد:
آ. پرایمینگ حسی، که زمانی اتفاق می افتد که ارائه یک محرک بر پردازش محرک دیگری که بلافاصله پس از آن در همان حالت ارائه می شود تأثیر می گذارد (مثلاً دیدن یک کلمه روی صفحه روی سرعت بلندخوانی آن کلمه تأثیر می گذارد).
ب پرایم معنایی، که زمانی اتفاق می افتد که ارائه یک محرک بر پردازش یک محرک دیگر تأثیر می گذارد که به زودی پس از آن به روشی متفاوت ارائه می شود (مثلاً شنیدن یک کلمه بر سرعت تشخیص بصری آن کلمه تأثیر می گذارد).
حافظه عکاسی
نوعی حافظه وجود دارد که به حافظه عکاسی یا حافظه یدتیک معروف است که توانایی به خاطر سپردن تصاویر با وضوح زیاد است. این نوع حافظه نادر است و تنها در 2 تا 3 درصد از جمعیت دیده می شود.
دانشمندان مدت هاست که مجذوب عکاسی شده اند حافظه و به امید آن به طور گسترده مطالعه کرده اند درک اینکه چگونه کار می کند و چگونه آن را تکرار کنید. هنوز سوالات زیادی در مورد حافظه عکاسی وجود دارد که بی پاسخ مانده است، اما محققان در حال پیشرفت در درک این توانایی منحصر به فرد هستند.
محققانی که در زمینه عکاسی مطالعه می کنند حافظه دریافته است که این یک مهارت قابل یادگیری است و بهبود یافته است. با این حال، نه همه کسانی که حافظه عکاسی دارند قادر به استفاده موثر از آن است. برخی از افراد به سختی آنچه را که می بینند به خاطر می آورند، در حالی که برخی دیگر می توانند تصاویر را با وضوح بسیار بالا به خاطر بسپارند.
محققان هنوز در تلاش برای درک پیچیدگی های حافظه عکاسی و نحوه عملکرد آن هستند. آنها در حال بررسی راه های مختلف برای بهبود این مهارت هستند و امیدوارند که روزی بتوانند تمام اسرار آن را باز کنند.
حافظه پژواک
حافظه پژواک یک بافر حافظه کوتاه مدت است که به طور موقت اطلاعات شنیداری را ذخیره می کند. این نوع حافظه برای به خاطر سپردن شماره تلفن ها بسیار مفید است، به عنوان مثال، زیرا می توان شماره را با صدای بلند تکرار کرد تا در حافظه پژواک ذخیره شود. اطلاعات ذخیره شده در حافظه پژواک معمولاً برای چند ثانیه، اما گاهی تا یک دقیقه به خاطر سپرده می شود.
حافظه پژواک برای اولین بار توسط روانشناس آمریکایی اولریک نایسر مورد مطالعه قرار گرفت، که یافته های خود را در مقاله ای اساسی در این زمینه در سال 1967 منتشر کرد. از آن زمان، تحقیقات زیادی در مورد حافظه پژواک و آن انجام شده است. نقش در شناخت انسان.
اعتقاد بر این است که حافظه پژواک در قشر شنوایی، که در لوب تمپورال مغز قرار دارد، ذخیره می شود. این ناحیه از مغز وظیفه پردازش اطلاعات شنوایی را بر عهده دارد.
دو نوع حافظه پژواک وجود دارد:
آ. حافظه فوری، که چند ثانیه طول می کشد و به ما امکان می دهد اطلاعات را به اندازه کافی برای پردازش آن حفظ کنیم
ب حافظه تاخیری، که می تواند تا یک دقیقه طول بکشد و به ما امکان می دهد اطلاعات را حتی پس از پایان محرک اصلی به خاطر بسپاریم.
حافظه پژواک برای بسیاری از کارهای روزمره، مانند گوش دادن به مکالمه و به خاطر سپردن آنچه گفته شد، مهم است. همچنین در فراگیری زبان نقش دارد و به ما در پردازش صداهای گفتار کمک می کند.
هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ما نداریم در مورد حافظه پژواک بدانید، اما تحقیقات در مورد این موضوع ادامه دارد و این پتانسیل را دارد که بینشی در مورد نحوه عملکرد شناخت انسان ارائه دهد.
حافظه آگاهانه
حافظه خودآگاه توانایی به خاطر سپردن اطلاعاتی است که در یک مقطع زمانی خاص از آنها آگاه هستید. این نوع حافظه با حافظه کوتاه مدت که به داده هایی که در حال پردازش آنها هستید و حافظه بلند مدت که به اطلاعاتی که در مدت زمان طولانی ذخیره کرده اید اشاره دارد، متفاوت است.
حافظه خودآگاه نوعی حافظه فعال است که عبارت است از فرآیند شناختی که به ما امکان می دهد اطلاعات را به طور موقت در ذهن خود ذخیره و دستکاری کنیم. حافظه کاری برای کارهای روزمره مانند تصمیم گیری، حل مسئله و استدلال مهم است.
دو نوع حافظه آگاهانه وجود دارد: صریح (یا اعلامی) و ضمنی (یا رویه ای).
صریح حافظه نوعی حافظه آگاهانه است که ما از آن برای یادآوری حقایق استفاده می کنیم و رویدادها این نوع حافظه در حافظه بلند مدت ما ذخیره می شود و می توان آن را به دلخواه بازیابی کرد. از سوی دیگر، حافظه ضمنی از نوع خودآگاه است حافظه ای که برای مهارت ها و عادات استفاده می کنیم. این نوع حافظه در حافظه کوتاه مدت ما ذخیره می شود و به طور خودکار بازیابی می شود.
تمایز بین حافظه آشکار و ضمنی مهم است زیرا به ما کمک می کند تا بفهمیم چگونه چیزها را به خاطر می آوریم. به عنوان مثال، وقتی دوچرخه سواری می کنید، از حافظه ضمنی خود استفاده می کنید. شما مجبور نیستید به نحوه رکاب زدن یا هدایت کردن فکر کنید زیرا این مهارت ها در ضمنی شما ذخیره می شوند.
حافظه ضمنی
حافظه ضمنی دانشی را توصیف می کند که به طور ناخودآگاه در دسترس است، اما هرگز نمی توان آن را به آسانی درک کرد. با این وجود، ضمنی خاطرات برای ما بسیار مهم هستند زیرا مستقیماً تأثیر می گذارند رفتار ما حافظه ضمنی معیاری است که تعیین می کند چگونه تجربیات یک فرد در صورت آگاهی ناخودآگاه بر رفتار آنها تأثیر می گذارد.
حافظه ضمنی نوعی است که به طور کلی به سه دسته طبقه بندی می شود: حافظه تعریف شده رویه ای، اثر شرطی سازی کلاسیک و پرایمینگ.
حافظه هپتیک
حافظه هپتیک توانایی به خاطر سپردن اطلاعاتی است که از طریق لمس تجربه شده است. این نوع حافظه برای کارهایی مانند لباس پوشیدن، آشپزی و رانندگی با ماشین مهم است. حافظه هپتیک در قشر حسی تنی، که در لوب جداری مغز قرار دارد، ذخیره می شود. این ناحیه از مغز وظیفه پردازش اطلاعات را بر عهده دارد از پوست و سایر اندام های حسی.
دو نوع حافظه لمسی وجود دارد:
آ. حافظه لمسی کوتاه مدت که چند ثانیه طول می کشد و به ما امکان می دهد اطلاعاتی را که اخیراً لمس کرده ایم به خاطر بسپاریم
ب حافظه لمسی طولانی مدت، که به ما امکان می دهد اطلاعاتی را که در گذشته لمس کرده ایم به خاطر بسپاریم. حافظه هپتیک برای کارهای روزمره مهم است زیرا به ما کمک می کند تا با محیط خود تعامل داشته باشیم. همچنین در حس لامسه ما نقش دارد، یعنی حسی که به ما امکان می دهد چیزها را با پوست خود احساس کنیم.
حافظه رویه ای
حافظه رویه ای دانش اجتناب ناپذیر از نحوه کار چیزها است. نشستن روی دوچرخه بعد از تلاش نکردن، فقط نمونه ای از حافظه رویه است.
این اصطلاح دانش و تمرین پایدار در نحوه یادگیری یک مهارت جدید را توصیف می‌کند - از مهارت‌های پایه تا مهارت‌هایی که یادگیری و بهبود آنها به زمان و تلاش نیاز دارد. اصطلاحات مشابه شامل جنبشی است حافظه ای که به طور خاص به تأثیرگذاری حافظه مربوط می شود رفتار فیزیکی
حافظه حرکتی نوعی حافظه رویه ای است که اطلاعات مربوط به حرکات بدن ما را ذخیره می کند. این شامل اطلاعاتی در مورد حرکات ماهیچه های ما و احساسی است که هنگام حرکت بدن خود داریم.
خاطرات حرکتی معمولاً بدون هیچ تلاش آگاهانه ای قابل دسترسی هستند و اغلب به طور خودکار بازیابی می شوند (مثلاً، وقتی دوچرخه سواری می کنیم، به طور خودکار احساس پدال زدن و تعادل روی دوچرخه را به یاد می آوریم).
شرطی سازی کلاسیک پاولوی نوعی حافظه ضمنی است که زمانی اتفاق می‌افتد که یاد می‌گیریم دو محرک (یک نشانه و یک پاداش) را به هم مرتبط کنیم تا نشانه به طور خودکار پاداش را پیش‌بینی کند. به عنوان مثال، اگر بعد از شنیدن صدای زنگ، مکرراً به سگ غذا بدهید، در نهایت زنگ شروع به پیش‌بینی غذا می‌کند و سگ با صدای زنگ شروع به ترشح بزاق می‌کند.
چیدن برگ رسیده تنباکو نوعی حافظه ضمنی است که زمانی اتفاق می‌افتد که قرار گرفتن در معرض یک محرک (کلمه، تصویر و غیره) باعث می‌شود که محرک مرتبط دیگری را به خاطر بسپاریم.
به عنوان مثال، اگر کلمه "قرمز" به شما نشان داده شود، به احتمال زیاد کلمه "سیب" را به خاطر می آورید تا کلمه "میز". این به این دلیل است که کلمه "قرمز" ابتدا کلمه "سیب" را که یک کلمه مرتبط است نشان می دهد.
حافظه آشکار
حافظه صریح که به عنوان حافظه اعلامی نیز شناخته می شود، نوعی حافظه بلند مدت است که اطلاعاتی را ذخیره می کند که می توان آگاهانه آن را به خاطر آورد. این شامل خاطرات حقایق و رویدادها و همچنین خاطرات تجربیات شخصی است.
خاطرات صریح معمولاً با تلاش آگاهانه قابل دسترسی هستند و اغلب از طریق نشانه‌های شفاهی یا نوشتاری بازیابی می‌شوند (مثلاً وقتی در آزمونی شرکت می‌کنیم، باید آگاهانه اطلاعاتی را که می‌خواهیم به خاطر بیاوریم) به خاطر بسپاریم.
هنگام ارزیابی خاطرات با این که کسی چیزی را آگاهانه به خاطر بیاورد، خاطرات صریح را اندازه می گیریم. حافظه بیانگر به اطلاعات یا تجربیاتی اشاره دارد که به راحتی به خاطر سپرده می شوند.
این به طور کلی نشان می دهد که یک فرد چقدر می تواند وظایف یا رویدادهای خاصی را به خاطر بسپارد. حافظه تشخیص توانایی به خاطر سپردن چیزی است که قبلا تجربه شده است. این می تواند هر چیزی از تشخیص چهره تا به خاطر سپردن یک ملودی باشد.
حافظه ناخودآگاه
سه سیستم اصلی حافظه ناخودآگاه وجود دارد: حافظه رویه ای، اثر شرطی سازی کلاسیک و آغازگر. سیستم حافظه رویه ای دانش چگونگی انجام کارها به صورت ناخودآگاه است.
این شامل مهارت‌هایی مانند دوچرخه‌سواری یا شنا و همچنین مهارت‌های پیچیده‌تر است که یادگیری آنها به زمان و تلاش نیاز دارد، مانند نواختن یک آلت موسیقی. اثر شرطیسازی کلاسیک نوعی از حافظه ضمنی است که زمانی رخ می‌دهد که یاد بگیریم دو نفر را با هم مرتبط کنیم. محرک ها (یک نشانه و یک پاداش) به طوری که نشانه به طور خودکار پاداش را پیش بینی می کند.
به عنوان مثال، اگر بعد از شنیدن صدای زنگ، مکرراً به سگ غذا بدهید، در نهایت زنگ شروع به پیش‌بینی غذا می‌کند و سگ با صدای زنگ شروع به ترشح بزاق می‌کند.
پرایمینگ نوعی حافظه ضمنی است که زمانی اتفاق می‌افتد که قرار گرفتن در معرض یک محرک (کلمه، تصویر و غیره) باعث می‌شود که محرک مرتبط دیگری را به خاطر بسپاریم.
به عنوان مثال، اگر کلمه "قرمز" به شما نشان داده شود، به احتمال زیاد کلمه "سیب" را به خاطر می آورید تا کلمه "میز". این به این دلیل است که کلمه "قرمز" ابتدا کلمه "سیب" را که یک کلمه مرتبط است نشان می دهد.
حافظه فرعی هوشیار
سیستم حافظه ناخودآگاه آگاهی از چیزهایی است که ما می دانیم، اما آگاهانه به خاطر نمی آوریم. این شامل خاطراتی است که قبل از تولد ما اتفاق افتاده است (مانند موسیقی در رحم)، و همچنین خاطراتی که فراموش کرده ایم یا سرکوب کرده ایم. سیستم حافظه ناخودآگاه معمولاً از طریق احساسات و شهود قابل دسترسی است نه از طریق تفکر آگاهانه.
به یاد بیاورید
از سوی دیگر، حافظه یادآوری توانایی به خاطر سپردن اطلاعات بدون هیچ نشانه خارجی است. این اغلب به عنوان "خالص ترین" شکل حافظه در نظر گرفته می شود زیرا به شما نیاز دارد اطلاعات را از حافظه خود بازیابی کنید بدون هیچ کمکی
حافظه بویایی
حافظه بویایی به یادآوری بوها اشاره دارد. این نوع حافظه معمولاً بسیار قوی است و افراد اغلب می توانند بوهایی را از دوران کودکی خود یا از یک رابطه گذشته به خاطر بسپارند. گاهی اوقات فراموش کردن خاطرات بویایی دشوار است و اغلب می تواند احساسات قوی را برانگیزد.
حافظه لمسی
حافظه لمسی توانایی به خاطر سپردن حس های لامسه است. این شامل بافت اشیا، دمای اتاق و احساس پوست شخص می شود. خاطرات لمسی اغلب در حافظه بلندمدت ما ذخیره می شوند و فراموش کردن آنها ممکن است دشوار باشد.
حافظه بصری
حافظه دیداری توانایی به خاطر سپردن آنچه می بینیم است. این شامل توانایی به خاطر سپردن چهره ها، اشیاء و صحنه ها می شود. حافظه بصری اغلب بسیار قوی است و افراد اغلب می توانند تصاویر دوران کودکی خود یا از یک رابطه گذشته را به خاطر بسپارند. گاهی اوقات فراموش کردن خاطرات بصری دشوار است و اغلب می توانند احساسات قوی را برانگیزند.
حافظه شنوایی
حافظه شنوایی توانایی به خاطر سپردن آنچه می شنویم است. این شامل توانایی به خاطر سپردن صدای صدای کسی، صدای یک مکان و صدای موسیقی است. حافظه شنوایی اغلب بسیار قوی است و افراد اغلب می توانند صداهایی را از دوران کودکی خود یا از یک رابطه گذشته به خاطر بسپارند. گاهی اوقات فراموش کردن خاطرات شنیداری دشوار است و اغلب می توانند احساسات قوی را برانگیزند.
حافظه بلند مدت
حافظه بلند مدت سیستم های مغزی تخصصی است که توسط افراد برای حفظ دانش استفاده می شود. چندین عملکرد متفاوت است. از آنجایی که خاطرات حسی فقط در چند ثانیه سوسو می زنند و خاطرات کوتاه می توانند فقط یک دقیقه باشند، خاطرات طولانی مدت ممکن است مربوط به همان رویدادی باشد که 5 دقیقه طول کشیده یا چیزی که بیش از 20 سال پیش رخ داده است.
حافظه بلند مدت بسیار متنوع است. اغلب آگاهانه است و به مغز ما نیاز دارد که دائماً در مورد چیزی فکر کند تا چیزی را به خاطر بیاورد. گاهی اوقات آنها ناخودآگاه هستند و به سادگی در حالتی بدون یادآوری آگاهانه ظاهر می شوند.
حافظه بلند مدت - LTM یا Long Memory - حافظه ای که می توان مقادیر زیادی از داده ها را به طور دائم در آن ذخیره کرد. وقتی از خاطرات بلندمدت صحبت می کنیم، معمولاً به خاطرات اپیزودیک و معنایی اشاره می کنیم (به زیر مراجعه کنید). با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ممکن است انواع مختلفی از حافظه بلند مدت وجود داشته باشد که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند.
هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد حافظه بلند مدت وجود دارد. برخی از محققان در حال مطالعه انواع مختلف حافظه بلند مدت (مثلاً اپیزودیک، معنایی، رویه ای و غیره) و چگونگی ارتباط آنها با یکدیگر هستند. دیگران در حال بررسی هستند راه هایی برای بهبود حافظه بلند مدت (مثلاً با استفاده از دستگاه های یادگاری، افزایش تحریک شناختی و ...).
حافظه اعلامی در مقابل حافظه غیراعلامی
حافظه اظهاری نوعی حافظه بلند مدت است که شامل حقایق و دانش است. این نوع حافظه را می توان آگاهانه به خاطر آورد و معمولاً برای به خاطر سپردن اطلاعاتی که برای ما مهم است استفاده می شود. خاطرات اظهاری می توانند معنایی (مربوط به دانش) یا اپیزودیک (مربوط به تجربیات شخصی) باشند.
از سوی دیگر، حافظه غیراعلامی نوعی حافظه بلندمدت است که شامل حقایق یا دانش نیست. این نوع حافظه معمولاً ناخودآگاه است و برای به خاطر سپردن اطلاعاتی که برای ما مهم است استفاده می شود. خاطرات غیراعلامی می توانند رویه ای (مربوط به مهارت ها) یا احساسی (مربوط به احساسات) باشند.
حافظه معنایی
حافظه معنایی دانش طولانی مدت ذخیره شده توسط افراد است. برخی از اطلاعات موجود در حافظه معنایی مربوط به نوع دیگری از اطلاعات در حافظه فرد است. علاوه بر یادآوری صداها و احساسات احساس شده توسط خود، می توان حقایق جشن را به خاطر آورد. معناشناسی می تواند حاوی اطلاعاتی در مورد افراد یا مکان هایی باشد که ما با آنها ارتباط یا رابطه مستقیمی نداریم.
حافظه معنایی نوعی حافظه بلندمدت است که اطلاعات دنیای اطراف ما را ذخیره می کند. این شامل اطلاعات واقعی مانند پایتخت فرانسه یا نام اولین رئیس جمهور ایالات متحده است. خاطرات معنایی معمولاً بدون هیچ تلاش آگاهانه ای قابل دسترسی هستند و اغلب به طور خودکار بازیابی می شوند (مثلاً وقتی تصویر یک سگ را می بینیم، به طور خودکار فکر می کنیم "سگ").
شرطیسازی عامل (همچنین به عنوان شرطی سازی ابزاری شناخته می شود) نوعی حافظه مرتبط با یادگیری است که در نتیجه پیامدهای یک رفتار رخ می دهد. چهار اصل اساسی برای شرطی سازی عامل وجود دارد:
تقویت
تقویت نوعی یادگیری است که در نتیجه پیامدهای یک رفتار اتفاق می افتد. چهار اصل اساسی برای شرطی سازی عامل وجود دارد:
- تقویت مثبت،
- تقویت منفی،
- مجازات، و
- انقراض.
تقویت مثبت زمانی اتفاق می افتد که یک رفتار با ارائه یک محرک مثبت تقویت شود (افزایش یابد). به عنوان مثال، اگر هر بار که فردی کاری را انجام می‌دهد که می‌خواهید انجام دهد، به او هدیه بدهید، پس از تقویت مثبت استفاده می‌کنید.
تقویت منفی زمانی اتفاق می افتد که یک رفتار با حذف یک محرک منفی تقویت شود (افزایش یابد). به عنوان مثال، اگر سیگار کشیدن را به دلیل اینکه نمی خواهید بمیرید متوقف کنید، در این صورت از تقویت منفی استفاده می کنید.
مجازات
تنبیه زمانی اتفاق می افتد که یک رفتار با ارائه یک محرک منفی تنبیه (کاهش) می شود. به عنوان مثال، اگر فرزندتان را هر بار که او بدرفتاری می کند، کتک بزنید، در این صورت از تنبیه استفاده می کنید.
انقراض
انقراض زمانی رخ می دهد که یک رفتار دیگر تقویت نشود (یا مجازات شود). به عنوان مثال، اگر هر بار که فرزندتان کاری را انجام می‌دهد که می‌خواهید انجام دهد، از دادن خوراکی‌ها دست بکشید، پس از انقراض استفاده می‌کنید.
بهبود خود به خودی
بهبود خود به خودی ظاهر شدن مجدد رفتاری است که قبلاً خاموش شده پس از مدتی که در آن رفتار تقویت نشده است. به عنوان مثال، اگر هر بار که فرزندتان کاری را انجام می‌دهد که می‌خواهید انجام دهد، از دادن خوراکی‌ها دست بکشید، پس از انقراض استفاده می‌کنید. با این حال، اگر کودک شما پس از چند روز بدون درمان دوباره شروع به رفتار خوب کرد، این نمونه ای از بهبودی خود به خودی است.
حافظه غیر انجمنی: عادت و حساسیت
حافظه غیر تداعی نوعی حافظه است که هیچ ارتباطی بین موارد یا رویدادها ندارد. دو نوع حافظه غیر تداعی وجود دارد: عادت‌سازی و حساس‌سازی. عادت‌سازی نوعی حافظه غیر تداعی است که زمانی رخ می‌دهد که به یک محرک خاص عادت کنیم.
به عنوان مثال، اگر بارها و بارها صدای زنگ را بشنویم، در نهایت صدای آن را نشنیم. این به این دلیل است که مغز ما به صدای زنگ عادت کرده و دیگر به آن پاسخ نمی‌دهد. حساس‌سازی نوعی حافظه غیرتداعی است که زمانی رخ می‌دهد که نسبت به یک محرک خاص حساس‌تر شویم.
مثال دیگر، اگر بارها و بارها در معرض بوی آمونیاک قرار بگیریم، در نهایت با بوییدن آن احساس بیماری خواهیم کرد. این به این دلیل است که مغز ما نسبت به بوی آمونیاک حساس شده و شروع به پاسخ دادن به آن با احساسات منفی کرده است.
چاپ به عنوان یک نوع حافظه انجمنی
این شامل فرآیند یادگیری و به خاطر سپردن ویژگی های یک شی یا ارگانیسم است. بیشتر در حیوانات دیده می شود، جایی که یک حیوان تازه متولد شده به سرعت یاد می گیرد که والدین خود را بشناسد و شناسایی کند.
کنراد لورنز زیست شناس آلمانی بود که در دهه 1930 به مطالعه حکاکی روی حیوانات پرداخت. او دریافت که اگر یک بچه پرنده یا حیوان جوان دیگر از والدینش جدا شود، قبل از اینکه فرصتی پیدا کند که آنها را بفهمد، بعداً روی هر جسمی که حرکت می کند نقش می بندد.
به عنوان مثال، اگر غاز را از مادرش جدا کنید و سپس آن را با اردک های دیگر در قلم قرار دهید، اردک بعداً روی اردک های دیگر نقش می بندد و آنها را دنبال می کند.
چاپ کردن زمانی اتفاق می‌افتد که پس از به دنیا آمدن یک حیوان، به اولین چیزی که می‌بیند دلبستگی پیدا می‌کند. لورنز متوجه شد که بچه اردک‌هایی که تازه از تخم بیرون آمده‌اند، اولین چیزی را که می‌بینند دنبال می‌کنند - اغلب خود لورنز.
تحقیق حافظه و مغز
با وجود تحولات اخیر، هنوز مشکلات مهمی برای حل وجود دارد. بسیاری از این مسائل شامل فرآیندهای مولکولی بازیابی و تجزیه حافظه است. فرآیندهایی را مثال بزنید که بر قدرت سیناپسی نورون‌ها در LTPs هیپوکامپ تأثیر می‌گذارند. در گزارش خود، هاردت و. (2013) اشاره کرد که اگرچه فرآیندهای مولکولی مربوط به ایجاد LTPC به وضوح توصیف شده است، فروپاشی TPA اولیه و اواخر مطالعه نشده باقی مانده است.
در مقاله ذکر شده است که هنوز مشکلات مهمی در زمینه حافظه وجود دارد. یکی از این مشکلات، پوسیدگی زودرس و دیررس TPA است. این به آزادسازی گذرا استیل کولین پیش سیناپسی اشاره دارد، که معیاری است برای اینکه سیناپس چگونه سیگنال ها را به خوبی منتقل می کند. این مقاله پیشنهاد می‌کند که برای بهبود درک ما از حافظه، باید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود، بنابراین از ما استفاده کنید. تست حافظه.
مثال دیگر نقش میکروگلیا در یادآوری حافظه است. میکروگلیا سلول هایی هستند که از مغز در برابر عفونت و بیماری محافظت می کنند. آنها همچنین در روند التهاب، که برای بهبودی لازم است، نقش دارند. با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده است که میکروگلیا ممکن است در یادآوری حافظه نیز نقش داشته باشد. در مطالعه تاکاهاشی و همکاران. (2013)، مشخص شد که میکروگلیا برای یادآوری موفقیت آمیز خاطرات در موش ها ضروری است. این نشان می دهد که میکروگلیا ممکن است برای یادآوری حافظه در انسان نیز ضروری باشد.
اینها تنها دو نمونه از مشکلات فراوانی است که هنوز در حوزه حافظه باید حل شود. با تحقیقات بیشتر، ما قادر خواهیم بود که چگونگی آن را بهتر درک کنیم حافظه کار می کند و چگونه می توان آن را بهبود بخشید آن است.
یکی از سوالات مهمی که محققان هنوز در تلاش برای پاسخ به آن هستند این است که حافظه های بلند مدت چگونه شکل می گیرند و ذخیره می شوند. اعتقاد بر این است که دو نوع اصلی حافظه بلند مدت وجود دارد: آشکار و ضمنی. حافظه صریح که به عنوان حافظه اعلامی نیز شناخته می شود، نوعی حافظه بلند مدت است که اطلاعاتی را ذخیره می کند که می توان آگاهانه آن را به خاطر آورد. این شامل خاطرات حقایق و رویدادها و همچنین خاطرات شخصی است. از سوی دیگر، حافظه ضمنی نوعی حافظه بلندمدت است که اطلاعاتی را ذخیره می کند که آگاهانه یادآوری نمی شوند. این شامل مواردی مانند مهارت ها و عادات می شود.
محققان هنوز در تلاشند تا بفهمند که چگونه خاطرات صریح و ضمنی شکل گرفته و ذخیره می شوند. یک نظریه این است که خاطرات صریح در هیپوکامپ ذخیره می شوند، در حالی که خاطرات ضمنی در مخچه ذخیره می شوند. با این حال، این نظریه هنوز اثبات نشده است. نظریه دیگر این است که خاطرات آشکار و ضمنی به روش های مختلفی شکل می گیرند. به عنوان مثال، خاطرات صریح ممکن است از طریق یک فرآیند تثبیت شکل بگیرند، در حالی که خاطرات ضمنی ممکن است از طریق یک فرآیند تمرین شکل بگیرند.
علیرغم پیشرفت های اخیر، هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد چگونگی شکل گیری و ذخیره خاطرات بلند مدت وجود دارد. با تحقیقات بیشتر، ما قادر به درک بهتر این فرآیند و توانایی ما در شکل گیری و ذخیره خاطرات را بهبود بخشد.
همانطور که مشاهده می شود، انواع مختلفی از حافظه ها وجود دارد که هر کدام مجموعه ای از ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. درک انواع مختلف حافظه برای درک اینکه چگونه چیزها را به خاطر می آوریم و چگونه می توانیم حافظه خود را بهبود دهیم ضروری است.
راز حافظه انسان هنوز در حال بررسی است و هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ما نمی دانیم. با این حال، چیزهایی در مورد نحوه عملکرد حافظه کشف شده است.
یک چیز مهم در مورد حافظه انسان این است که فقط یک موجودیت واحد نیست. حافظه در واقع از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که هر کدام عملکرد منحصر به فرد خود را دارند. این قسمت ها شامل هیپوکامپ، مخچه و قشر مغز است.
هیپوکامپ
سیستم هیپوکامپ مسئول شکل گیری خاطرات جدید است. همچنین در تثبیت خاطرات بلند مدت نقش دارد.
- هیپوکامپ مسئول تشکیل خاطرات جدید است
- همچنین در تثبیت خاطرات بلند مدت نقش دارد
- هیپوکامپ در لوب تمپورال داخلی قرار دارد
- برای یادگیری و حافظه مهم است
- آسیب به هیپوکامپ می تواند باعث شود مشکلات حافظه
مخچه
مخچه مسئول ذخیره سازی خاطرات طولانی مدت است. مخچه ما در لوب خلفی مغز قرار دارد. مخچه مسئول ذخیره خاطرات طولانی مدت است و در لوب خلفی مغز قرار دارد. مخچه برای یادگیری حرکتی و تعادل مهم است، آسیب به مخچه می تواند باعث مشکلات حافظه و اختلالات حرکتی شود.
قشر
قشر مغز مسئول بازیابی خاطرات است. این بخشی از مغز است که زمانی که سعی می کنیم چیزی را به خاطر بسپاریم استفاده می شود. قشر مغز نیز مسئول حواس ما از جمله بینایی، بویایی و لامسه است. قشر مسئول بالاتر است عملکردهای شناختیمانند توجه، زبان و ادراک. قشر مغز نیز در بازیابی خاطرات نقش دارد.
قشر مغز اکثریت توده مغز را تشکیل می دهد و برای فرآیندهای هوشیاری و فکر مهم است.
La مغز مسئول تمام افکار، احساسات و اعمال ما است. مسئول حافظه ما نیز هست. مغز یک اندام پیچیده است و ما هنوز در مورد عملکردهای آن یاد می گیریم. با این حال، ما می دانیم که مغز برای زندگی انسان ضروری است.
یک چیز جالب در مورد حافظه انسان این است که کامل نیست. در واقع، حافظه انسان اغلب کاملاً غیرقابل اعتماد است. این به این دلیل است که خاطرات ما اغلب تحت تأثیر احساسات و باورهای ما است. به عنوان مثال، افرادی که شاهد یک جنایت هستند، معمولاً رویداد را متفاوت از افرادی که شاهد جنایت نبوده‌اند، به یاد می‌آورند. این به این دلیل است که خاطرات آنها تحت تأثیر وضعیت عاطفی آنها در زمان رویداد است.
حافظه انسان علیرغم ناقصی‌هایش، توانایی شگفت‌انگیزی است که به ما اجازه می‌دهد تا حجم عظیمی از اطلاعات را ذخیره و به خاطر بیاوریم.
رابط مغز و رایانه پیشنهادی ایلان ماسک احتمالاً به تحقیقات بیشتری در مورد نحوه عملکرد بیولوژیکی انواع مختلف سیستم های حافظه نیاز دارد. این تحقیق به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از نحوه شکل‌گیری و ذخیره‌سازی خاطرات داشته باشیم، که برای توسعه یک رابط موفق مغز و کامپیوتر ضروری است.
تحقیق در مورد حافظه بلند مدت
برخی از محققانی که در حال بررسی حافظه بلندمدت هستند، دکتر جیمز مک گاگ، دکتر اندل تولوینگ و دکتر برندا میلنر هستند.
دکتر جیمز مک گاو یک عصب شناس است که تحقیقات گسترده ای در مورد حافظه بلند مدت انجام داده است. او دریافته است که انواع مختلفی از حافظه بلند مدت وجود دارد که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. او همچنین کشف کرده است که حافظه بلند مدت می تواند باشد با استفاده از دستگاه های یادگاری و افزایش شناخت بهبود یافته است تحریک
اندل تولوینگ یک تست شناختی روانشناس که تحقیقات گسترده ای در مورد حافظه اپیزودیک انجام داده است (به زیر مراجعه کنید). او دریافته است که حافظه اپیزودیک از دو جزء تشکیل شده است: جزء یادآوری و مؤلفه آگاهی.
مؤلفه یادآوری به توانایی به خاطر سپردن جزئیات یک رویداد اشاره دارد و مؤلفه آگاهی به توانایی یادآوری اینکه شما در حال به خاطر سپردن یک رویداد هستید، اشاره دارد.
او همچنین آن اپیزودیک را کشف کرده است حافظه ممکن است مختل شود با آسیب به هیپوکامپ (ساختاری در مغز که در شکل گیری حافظه نقش دارد).
دکتر برندا میلنر یک روانشناس عصبی است که تحقیقاتی را در مورد حافظه اپیزودیک و فراموشی انجام داده است.از دست دادن حافظه). او دریافته است که افراد مبتلا به فراموشی هنوز می توانند اطلاعات ذخیره شده در حافظه معنایی را به خاطر بسپارند (به زیر مراجعه کنید)، اما آنها نمی توانند اطلاعات ذخیره شده در حافظه اپیزودیک را به خاطر بسپارند.
ثبت نام برای MemTrax - از ماموریت ما حمایت کنید
مطالعات بررسی شده منابع:
-Hardt, O., Wang, Y., & Sheng, M. (2013). مکانیسم های مولکولی تشکیل حافظه Nature Reviews Neuroscience، 14 (11)، 610-623.
-Takahashi, R., Katagiri, Y., Yokoyama, T., & Miyamoto, A. (2013). میکروگلیا برای بازیابی موفقیت آمیز حافظه ترس ضروری است. Nature Communications، DOI:
اشفورد، جی (2014). نظریه های شکل گیری و ذخیره حافظه. برگرفته از https://www.ashford.edu/faculty/jashford/theories-of-memory-formation-and-storage
-اشفورد، جی دبلیو (2013). نظریه های حافظه برگرفته از https://www.boundless.com/psychology/textbooks/boundless-psychology-textbook/memory-7/theories-of-memory-31/
-بدلی، ا. (2012). حافظه شما: راهنمای کاربر. لندن: رابینسون.
-ابینگهاوس، اچ (2013). حافظه: کمکی به روانشناسی تجربی. نیویورک: انتشارات دوور.
-Squire، LR، Wixted، JT (2007). عصب شناسی حافظه انسان از زمان HM. بررسی سالانه علوم اعصاب، 30، 259-288. DOI:
-ابینگهاوس، اچ (1885). حافظه: کمکی به روانشناسی تجربی. نیویورک: انتشارات دوور.
اشفورد، جی (2011). نقش لوب تمپورال داخلی در حافظه آشکار Nature Reviews Neuroscience، 12 (8)، 512-524.
در این مقاله، اشفورد نقش لوب گیجگاهی داخلی در حافظه آشکار را مورد بحث قرار می دهد. او استدلال می کند که لوب گیجگاهی داخلی برای شکل گیری خاطرات صریح ضروری است. او همچنین در مورد اهمیت هیپوکامپ در شکل گیری حافظه صحبت می کند.
-Hardt, O., Nader, KA, & Wolf, M. (2013). تثبیت و تثبیت مجدد حافظه: دیدگاه سیناپسی روند در علوم اعصاب، 36 (12)، 610-618. doi:S0166-2236(13)00225-0 [pii]
همانطور که مشاهده می شود، انواع مختلفی از حافظه ها وجود دارد که هر کدام مجموعه ای از ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. درک انواع مختلف حافظه برای درک اینکه چگونه چیزها را به خاطر می آوریم و چگونه می توانیم حافظه خود را بهبود دهیم ضروری است.
