Να είστε προσεκτικοί στο Αλτσχάιμερ και να μάθετε τα πραγματικά προειδοποιητικά σημάδια – Συνέντευξη Μέρος 3

Σήμερα θα συνεχίσουμε με τη «Συνέντευξη για το Alzheimer's Speaks Radio» και θα εμβαθύνουμε στο πώς οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την άνοια και γιατί είναι τόσο εύκολο να μην εντοπιστεί. Με αυτές τις πληροφορίες θα κατανοήσετε καλύτερα την τρέχουσα κατάσταση της ανίχνευσης της άνοιας και θα δείτε ότι είναι ώρα για κάποιες σημαντικές αλλαγές! Θα μοιραστούμε προειδοποιητικά σημάδια και ιδέες για την άνοια που μπορεί να σας βοηθήσουν όταν συναλλάσσεστε με φίλους ή οικογένειες που μπορεί να έχουν προσβληθεί από πρώιμα σημάδια γνωστικής έκπτωσης.

«Είπατε στον γιατρό σας για τις δυσκολίες μνήμης σας;» … «Όχι, το ξέχασα».

Λόρι:

Μπορείτε να μας πείτε ποια από τα σοβαρά προβλήματα που πρέπει πραγματικά να αναζητήσουμε εάν ανησυχούμε για την άνοια, ποια είναι μερικά από τα ενδεικτικά σημάδια;

Δρ Άσφορντ:

Υπήρξε κάποια παρεξήγηση σχετικά με τη λέξη σημάδια από την άποψη της ιατρικής επειδή η Σύνδεσμος Αλτσχάιμερ έχει τα 10 προειδοποιητικά σημάδια. Το θέμα είναι ότι τα σημάδια είναι πράγματα που βλέπει ένας γιατρός και τα συμπτώματα είναι πράγματα που αναφέρουν οι ασθενείς και τα μέλη της οικογένειας. Είναι πραγματικά τα συμπτώματα για τα οποία ανησυχούμε, που μπορεί να σας οδηγήσουν να επισκεφτείτε έναν γιατρό, ο μεγαλύτερος παράγοντας που σας οδηγεί να επισκεφτείτε έναν γιατρό είναι ο πόνος. Οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ, αν μη τι άλλο, έχουν λιγότερο πόνο. φαίνονται μάλιστα να έχουν λιγότερη αρθρίτιδα. Δεν πηγαίνουν να δουν τους γιατρούς τους πολύ συχνά. Μόνο όταν κάποιος τους παρασύρει να δουν τους γιατρούς τους, δεν θα αξιολογηθούν σωστά.

Μια τυπική ιστορία που λέω είναι ότι οι ασθενείς έχουν ελάχιστη επίγνωση ότι η μνήμη τους αποτυγχάνει, αν και φαίνεται ότι υπάρχει κάποιο σημείο, πολύ νωρίς, όπου υπάρχει κάποια υποκειμενική επίγνωση από ένα άτομο ότι έχει λίγη δυσκολία μνήμης. Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι άλλοι άνθρωποι αρχίζουν να παρατηρούν ότι το άτομο έχει δυσκολία στη μνήμη. Ένας ασθενής πηγαίνει να δει έναν γιατρό και ο γιατρός λέει «Γεια, είχατε κάποιο πρόβλημα πρόσφατα;» Ο ασθενής θα πει «Τίποτα δεν μπορώ να θυμηθώ». Στη συνέχεια, ο γιατρός θα ρίξει μια γρήγορη ματιά και θα πει, «Τα πάτε υπέροχα», επειδή οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ είναι συνήθως αρκετά υγιείς. Ο γιατρός θα πει "Θα σε ξαναδώ τον επόμενο χρόνο!" Στη συνέχεια, ο ασθενής θα βγει στην αίθουσα αναμονής και θα συναντήσει τον/την σύζυγο (ή άλλο σημαντικό) που τον περιμένει, ο οποίος θα ρωτήσει «Πώς πήγε; Τι είπε ο γιατρός?" Ο ασθενής θα πει, "Ο γιατρός λέει ότι τα πάω τέλεια!" Ο σύζυγος (ή σημαντικός άλλος) θα ρωτήσει στη συνέχεια «Του είπες για τις δυσκολίες μνήμης σου;» και ο ασθενής θα πει «Όχι, το ξέχασα». Και εκεί είναι το πρόβλημα. Εκτός κι αν κάποιος πάει να βεβαιωθεί ότι ο γιατρός είναι προσεκτικός στο θέμα της γνωστικής εξασθένησης, ο γιατρός, ο οποίος δεν εστιάζει στη γνωστική κατάσταση του ασθενούς και οι περισσότεροι δεν έχουν καν εκπαιδευτεί να αναγνωρίζουν τις ανεπαίσθητες αλλαγές μνήμης που υποδηλώνουν πρώιμη άνοια ( ιδιαίτερα σε ένα πολυσύχναστο κλινικό γραφείο), θα χάσει το τεύχος. Εκεί βρισκόμαστε με τη γενική κατάσταση της ιατρικής. Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνουμε είναι να εκπαιδεύσουμε τους γιατρούς να είναι πιο προσεκτικοί στη γνωστική εξασθένηση και πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον πληθυσμό να κάνει κάποιου είδους αντικειμενική μέτρηση της μνήμης. Δεν μπορείς απλά να ρωτήσεις κάποιον πώς είναι η μνήμη του. Αυτό το κενό στη φροντίδα ξεκίνησε την ανάπτυξη του MemTrax, έτσι ώστε τα άτομα να μπορούν εύκολα να κάνουν ένα τεστ που είναι διασκεδαστικό και δεν θα τους πειράζει να το ξανακάνουν. Πολλές από τις εξετάσεις που κάνουν οι ειδικοί στο Αλτσχάιμερ σε ασθενείς για να τους ελέγξουν για τη μνήμη τους είναι δυσάρεστες. θα πουν «Έχω 15 λέξεις και θέλω να επαναλαμβάνεις αυτές τις λέξεις ξανά και ξανά» και θα επιστρέψουν 10 λεπτά αργότερα και θα πουν «θυμήθηκες τις λέξεις;» Δεν ξέρω αν το έχετε ξανακάνει αυτό, αλλά είναι η πιο δυσάρεστη άσκηση.

Λόρι:

Ω είναι φρικτό! Είμαι μέρος του έργου μνήμης της Μινεσότα, οπότε πηγαίνω κάθε χρόνο. Τον πρώτο χρόνο που πήγα τους ρώτησα «Θα με αφήσετε να πάω σπίτι;» Επειδή ήμουν τόσο αγχωμένος που πίστευα ότι δεν τα πήγα καλά και μου έλεγαν «τα πήγες τέλεια!» και είπα «δεν το τελείωσα και δεν το ήξερα αυτό». Είπαν «Λόρι, πρέπει να κάνουμε αυτά τα τεστ για άτομα με φωτογραφική μνήμη και όλα αυτά τα πράγματα». Θα ήταν ωραίο να το γνωρίζω εκ των προτέρων, γιατί νόμιζα ότι έκανα φρικτό, προσθέτει τόσο πολύ άγχος. Διαπίστωσα ότι όσο περισσότερο προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στις απαντήσεις τόσο χειρότερα θα έκανα. Όταν κάθισα σε πιο χαλαρή κατάσταση τα πήγα καλύτερα. Είναι δύσκολο να κάθεσαι εκεί σε χαλαρή κατάσταση. Έμοιαζε σαν να έπαιρνες τεστ ανιχνευτή ψεύδους από το FBI.

Δρ Άσφορντ

Αυτό ακριβώς είναι! Ναί. Γι' αυτό εξελίχθηκα MemTrax, γιατί η όλη διαδικασία ήταν τόσο δυσάρεστη. Θέλω κάτι που να είναι τόσο διασκεδαστικό όσο ένα σταυρόλεξο ή το Sudoku. Το MemTrax έχει σχεδιαστεί για να είναι ακριβώς αυτό, έχει σχεδιαστεί για να είναι διασκεδαστικό και εύκολο και κάτι που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι ή στο ιατρείο και είναι πολύ πιο ευαίσθητο στο αν έχετε δυσκολία μνήμης ή όχι από ένα από αυτά τα τεστ που δίνουν.

Υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα σε αυτόν τον κόσμο που αναλαμβάνουν οι υπολογιστές. Ανέλαβαν τις τράπεζες, ανέλαβαν τα συστήματα προγραμματισμού αεροπορικών εταιρειών και με μεγάλη δυσκολία ανέλαβαν τα συστήματα ιατρικών αρχείων. Σε αυτό το σημείο δεν έχουν αναλάβει τον μηχανογραφικό έλεγχο της νοητικής λειτουργίας. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει κάποια μηχανογράφηση και σε αυτόν τον τομέα.

Λόρι:

Είναι ενδιαφέρον, πρόκειται να τραβήξω τον Curtis μέσα. Curtis Αναρωτιόμουν αν είχατε κάτι που θέλατε να προσθέσετε στη συζήτηση μέχρι στιγμής όσον αφορά την ανάγκη για μια προβολή όπως MemTrax. Τι βλέπετε όσον αφορά την ανταπόκριση των ανθρώπων στην τεχνολογία σας;

Κέρτις :

Ο μπαμπάς (Δρ. Άσφορντ) συνήθιζε να κάνει τεστ μνήμης σε οίκους ευγηρίας σε όλη τη χώρα όπου κι αν ζούσαμε. Θα παρουσίαζε συμβουλές και πληροφορίες για την υγιή γήρανση σχετικά με τη νόσο του Αλτσχάιμερ και απώλεια μνήμης. Έδινε τη δοκιμή του σε μια τεράστια οθόνη χρησιμοποιώντας έναν προβολέα παρουσίασης και έβαζε κάθε άτομο να γράψει τις απαντήσεις του σε ένα τεράστιο κοινό 20-100 ατόμων. Έβλεπαν τις εικόνες ενώ εκείνος έδινε με το χέρι, και ένας βοηθός βαθμολογούσε με το χέρι το τεστ και η διαδικασία ήταν μακρά και μονότονη. Αφού τον ακολούθησα και βοήθησα σε αυτές τις εκδηλώσεις, ήθελα να βοηθήσω με την τεχνολογία. Είμαι απόλυτα λάτρης των υπολογιστών και πάντα, γι' αυτό ήθελα πολύ να τον βοηθήσω να κάνει το τεστ του στον κόσμο, ήταν τόσο ωραίο που χρησιμοποιούσε τον ελεύθερο χρόνο του για να πάει και να δώσει αυτές τις πληροφορίες και να μάθει πώς να ανιχνεύει τη μνήμη προβλήματα. Είναι τόσο παθιασμένος με αυτό, και ήμουν τόσο ευγνώμων που τον βοήθησα να το μεταφέρει στον κόσμο και να τον βοηθήσω όπου μπορούσα.

Ευχαριστούμε που συμμετέχετε σε αυτήν την ανάρτηση ιστολογίου. Καθώς οι γιορτές πλησιάζουν, πρέπει να αναλάβουμε την πρωτοβουλία να εντοπίσουμε τα πρώιμα σημάδια της άνοιας σε αυτούς που αγαπάμε. Τα λέμε την επόμενη φορά που θα συνεχίσουμε τη συνέντευξή μας και θα λάβουμε μερικές εξαιρετικές πληροφορίες από τον Δρ. Άσφορντ για το πώς να προστατεύσετε τον εγκέφαλό σας!