Neurobiologie van verslaving: de rol van de hersenen ontrafelen
Introductie
Verslaving houdt verband met ziekten die uw hersenen aantasten.
Of het nu gaat om de consumptie van voorgeschreven pijnstillers, alcoholgokken of nicotine, het overwinnen van welke verslaving dan ook is niet eenvoudig te stoppen.
Verslaving ontstaat meestal wanneer het pleziercircuit van de hersenen overweldigd raakt op een manier die chronisch kan worden. Soms kunnen deze problemen permanent zijn.
Als het om verslaving gaat, is dit wat er speelt als je een systeem of pad tegenkomt dat de rol van dopamine vertegenwoordigt.
Op dezelfde manier, wanneer iemand verslaafd raakt aan een middel, komt dat meestal doordat de hersenen zijn begonnen te veranderen. Dit gebeurt omdat een verslavende stof een buitensporige reactie kan veroorzaken wanneer deze de hersenen bereikt.
In dit artikel ontdek je de rol van de hersenen in de neurobiologie van verslaving.
Wat is de neurobiologie van verslaving?
Lees meer over hersenspellen en hun effect op de hersenen hier.
Het kan complex zijn, maar neurobiologie is essentieel bij de studie van cellen van het zenuwstelsel en hoe ze met elkaar omgaan.
Je hebt de neiging om vinkachtig te zijn en je hand weg te trekken als je een heet vat aanraakt of pijn voelt.
Neurobiologie laat je dus onderzoeken hoe de hersenen je kunnen helpen bij het nemen van deze onbewuste en bewuste beslissingen.
Jarenlang werd algemeen aangenomen dat verslaving een keuze was en een soort moreel falen. Het beëindigen van de mythe is dus grotendeels te danken aan de veranderingen in de structuur en functie van de hersenen.
Welk deel van de hersenen veroorzaakt verslaving?
Er zijn verschillende oorzaken van verslaving, en sommige daarvan zijn:
- Genetica (die verantwoordelijk is voor bijna 40-60% van het risico op verslaving)
- Geestelijke gezondheid (waar vooral volwassenen en tieners mee te maken hebben, aangezien zij een groter risico lopen op drugsgebruik en verslaving dan de rest van de bevolking).
- Omgeving (chaotische thuisomgeving, ouders die drugs gebruiken, slechte schoolprestaties, invloed van leeftijdsgenoten en misbruik)
De recente ontwikkeling van neurobiologische studies heeft licht geworpen op het coping-mechanisme van verslaving, met name het beloningssysteem van de hersenen.
Verschillende delen van de hersenen verstoren in elke fase van het verslavingsproces en spelen een cruciale rol bij het ontstaan en de ontwikkeling van middelenmisbruik.
Bovenaan de lijst staat het mesolimbische dopaminesysteem. Het verwijst naar het beloningspad van de hersenen.
Dit is het belangrijkste deel van de hersenen dat ons plezier geeft. Bij middelenmisbruik zijn de hersenen vaak ongevoelig voor stoffen, vooral als u cocaïne, opioïden en alcohol gebruikt. Het resulteert uiteindelijk in een verhoogde afgifte van dopamine, wat uw dwangmatige gedrag kan versterken.
Middelenmisbruik of verslaving heeft invloed op uw hersenen
Wanneer u lijdt aan chronische drugsverslaving en alcoholverslaving, kan dit een aanzienlijke vermindering van de grijze massa veroorzaken.
Alcoholgebruiksstoornis omvat een verkleining van de frontale kwab, het gebied dat ons helpt bij het nemen van beslissingen.
Als het individu dat is langdurig cocaïnegebruik, zal het verband houden met een verminderd volume van de prefrontale cortex. Uiteindelijk kan chronisch opioïdengebruik de hersengebieden aantasten die pijn beheersen.
Andere delen van de hersenen die beschadigd raken door middelenmisbruik zijn:
1. Kleine hersenen
Het is verantwoordelijk voor evenwicht en vaardigheden; letsel aan het cerebellum kan leiden tot problemen met lopen, coördinatie van bewegingen en spreken.
2. Stressreactie
Als de hersenen zich voortdurend in de vecht- of vluchtmodus bevinden, kan de persoon boos, gestrest, geïrriteerd, angstig en depressief zijn.
3. Hippocampus
Deze regio associeert uw geheugen en leerpatronen.
Als het individu al jaren stoffen consumeert, kan dit invloed hebben op het geheugen en het vermogen om nieuwe dingen vast te houden.
Behandeling benaderingen
Het begrijpen van de neurobiologie van verslaving heeft de weg vrijgemaakt voor innovatieve behandelstrategieën.
Het richten op het beloningssysteem van de hersenen door middel van farmacologische interventies, zoals medicatie, blokkeert dus de effecten van medicijnen en kan helpen bij verslaving herstel.
U kunt echter op mindfulness gebaseerde technieken en CBT of cognitieve gedragstherapie volgen. Deze helpen individuen de controle over hun beloningssysteem terug te krijgen en de hunkering effectief te beheersen.
Als u zich onder druk gezet voelt of van de verslaving aan alcohol of middelen af wilt komen, aarzel dan niet om contact op te nemen met een psycholoog. Hierdoor ga je vertrouwelijk nadenken over hoe iemand je zou kunnen helpen.
Verslaving is dus een zeer complex samenspel van genetica, neurobiologie en omgevingsfactoren, en je moet het behandelen zodra de diagnose wordt gesteld.